- nərdivan
- merdivendosa, iskele, merdiven
Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.
nərdivan
Look at other dictionaries:
nərdivan — (Borçalı, Dərbənd, Füzuli, Hamamlı, Qazax) pilləkan. – Abdul əvçin yəxşi nərdivan düzəltdü (Dərbənd); – Nərdivannan oxarı çıxer, aşağı tüşöllər (Borçalı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
nərdivan — is. <fars.> Bir yerə qalxmaq və ya enmək üçün ağacdan, dəmirdən, ipdən və s. dən düzəldilmiş pilləli vəsait. Orada evin damına çıxan bir nərdivan var idi. H. N … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qədəmə — ə. 1) nərdivan ayağı, nərdivan pilləsi; 2) m. dərəcə, səviyyə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
addamac — I (Qazax) bax addama II (Ağbaba) nərdivan … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cağ — I (Daşkəsən, Xanlar) barmaqların ayaq pəncəsi ilə birləşdiyi oynaq. – Əyağın qatdanan yerinə cağ deyərix’ (Xanlar) II (Ağdərə, Laçın, Ordubad, Şahbuz, Zəngilan) mil <corab toxumaq üçün>. – Coravı cağnan hörürüx’ (Ağdərə); – Corab toxumağa… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
darbana — (Dərbənd) çardağa çıxmaq üçün otağın içərisində düzəldilmiş nərdivan, pilləkən. – Mən darbanadan dama çıxdım … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
isgələ — I (Çənbərək, Karvansaray) nərdivan. – Hündür isgələ lazımdı kın, usda örgüyü örə (Karvansaray) II (Kürdəmir) stansiya. – Təzə isgələ tix’dix’ … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
laydır — (Gədəbəy, Qazax, Tovuz) nərdivan. – Laydırı gəti, almeyi yığax (Gədəbəy) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
lərtvan — (Salyan) nərdivan. – Lərtvanı gəti söykə duhara, bana çıxacam … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
pilləkan — I (Kürdəmir) qarğıdalı saçağı. – Qarğıdalının başına pilləkan de:rük II (Zərdab) nərdivan. – Əvin üsdə pilləkannan çıxırıx … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
silim — (İsmayıllı) nərdivan. – Silimi gətir, dama çıxacam … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
